Kiejś hań downi, jak sie co potrzebowało wiedzieć, abo sie miało jakoś starość na sercu, szło sie ku starce abo starzikowi. Łoni dycki jako rada znodli, no przeca już trocha na tym świecie żyli a wiela widzieli! Starki umiały dobrze warzić, znały się na chorobach ludzi i zwierziny. Starziki mogli wiela pedzieć ło robocie a bezto, że byli za młodu na wojnie, ani diobła sie niy boli, to wnuki ich radzi słuchali.
Teroz bez te komputery a internet wszystek sie zmieniło. Dzisioj, jak dziecka czego niy wiedzom, zamiast do starzikow lecom do komputera, bo tam wszystko i jeszcze za tela znojdom! Do starzikow iść sie spytać mało kiedy mogom, bo łoni czynsto daleko łod nich miyszkajom. Nastały taki czasy, że my starsi tyż sie mogymy łod młodych wiela nauczyć.
Moja kamratka Cilka buszować po internecie nauczył wnuczek Piotruś, co jeszcze ani do szkoły niy chodził. To było dość keryś rok nazod. Cilka pojechała ku swojim dzieckom do Rajchu. Miała tam być ze dwa-trzi miesionce, bo ni mioł kto ze małym Pyjtrym łostać, jak łojce szli do roboty. Dogodać sie ze wnuczkiym poradziła, bo piyknie godoł po naszymu, ale miała wielki strach łod tych elektrycznych fizymatyntow, co syneczek sztyjc przi nich bajstlowoł. Puszczoł se bojki a pieśniczki tak głośno, że Cilce łeb urwać chciało. Jak już tego było za tela, to dycki wyciongała wtyczka ze sztekra.
Troszka niyskorzij ziyńć kupił komputer, a Pyjter wszystek połapoł zaroz na drugi dziyń. Groł we jakeś gry, a potym łoglondoł internet, chocioż jeszcze czytać niy poradził! Cilki internet wiela niy interesowoł, bezto za tyn czos robiła porzondki we kuchyni. Jedyn roz mały przilecioł ku nij, a padoł, że mu jakiś łobrozki przeszkodzajom. Starka ni mogła pokapować, co bajtel chce, bezto szła sie podziwać, co sie dzieje a mało niy padła łod zgrozy! Chocioż sama staro była, takigo szpeciarstwa jeszcze w życiu niy widziała, ale jak to teroz wyłonczyć? Medytowała bez chwilka, a potym tym samym kneflikiym, co sie załonczało, wyłonczyła komputer. Skuli tego caluśki dziyń była we nerwach, eli czego niy popsuła. We wieczor padała ło tym cerze, a łona i obiecała, że jom wszystek nauczy, ale Piotruś wyszkolił starka piyrszy!
Teroz Cilka śmigo na tym komputerze lepij jak jo, a udało się i jeszcze swojigo chopeczka wyszkolić, chocioż godoł, że je łoporny do nauki.
Komentarze