Gromnica we kożdej chałpie musiała być. Rozświyciło sie jom dycki przi śmierci, coby duszyczka lekcyj trefiła na tyn drugi świat, abo jak prziszła wielgo burza ze pieronami. Jedna tako pamiyntom: to był pojstrzodek lipnia! Starczyły dwie minuty, a niebo było czorne jak we nocy, blyskało sie a grzmiało, jakby kery we bymbyn walił. Nasze kury tak sie wylynkały, że niy poradziły trefić na grzynda, yno po placu furgały. Mamulka pozawiyrała łokna, rozświyciła gromniczka a zaczli my rzykać. Nojprzod „Pod twoja łobrona...”, a potym rożaniec i tak szło bez godzina! Jak sie rozwidniło, to my z bracikiym sie radowali, że nikomu sie nic niy stało! Mamulka jednako była markotno, bo było już piyńć po połedniu, a tatulka jeszcze ze roboty niy było, ale za to jak prziszoł, to my sie nasłuchali, jak po drodze na autobus strom sie przewalił a jednego tatowego kamrata trza było łodwiyźć do lazaretu. Po wsiach dachy na chałpach posrywało! To samo sie stało u naszego somsiada, na te szczyńści niy było u nich żodnego w doma.
Moja kuzynka Kasia miała ze gromniczkom cołkiym inszo przigoda. Było i możnej ze trzinoście lot, kiej przijechała ku nom ciotka Frida ze Rajchu a prziwiozła czopka ze zilberfuksa, ale tako maluśko, że pasowała yno na Kasie. We Matki Boski Gromnicznej było fest zima, a dziołcha se jom łoblykła do kościoła. Jak zapolali świyczki do świyncynio, łoroz coś zaczło śmierdzieć, jakby kery włosy polił, a zaroz potym boroczki Kasie mamulka zaczła prać po głowie, bo sie i czopka chyciła! Długo sie tymi fuksami dziołcha niy radowała...
Widziałach kiejś we ksionżce taki malonek: Była czorno noc, na kraju wsi szła Matka Bosko ze Dziecionteczkiym na rynce, we drugij trzimała gromniczka, a łod lasa ku chałpom ciongły wilki. Dziepro jak żech pogodała ze jednym chopym rodym łod Hajnowki, mrowce mi po plecach przeszły, bo żech se uświadomiła ta zgrozyjo! Bez zima wilki były głodne a kradły gadzina po wsiach. Jak ludzie słyszeli wyci, to dobrze zapiyrali dźwiyrze we chlywie, zapolali słoma abo chrust na placu, brali psa a uciekali do dom, a potym jeszcze bez caluśko noc świycili lampy we łoknach.
Niy darmo piszom we Biblyjce, że światło chroni łode złego!
Komentarze