Ministerstwo Sprawiedliwości zapowiedziało podwyżkę stawek mandatów za używanie wulgaryzmów. Byłoby jednak lepiej nakłonić stróżów prawa do nakładania mandatów za złe słówka, bo korzystają z tej możliwości nader rzadko. Dobrze, że ktoś zauważył, że nasza polszczyzna schodzi na psy. Wulgaryzmy można dziś usłyszeć już wszędzie.
Plugawimy naszą mowę ojczystą, jak się tylko da. Są grupy, które mają na tym polu szczególne zasługi. Jedną z nich są bez wątpienia nasi kochani piłkarze. Kilka lat temu na rybnickim stadionie kadra trampkarzy grała z rówieśnikami z Anglii. Gdyby ktoś poważnie zajął się sprawą, to naszym kadrowiczom zabrakłoby sportowych stypendiów na zapłacenie mandatów za boiskowe wulgaryzmy. Trudno się dziwić, że przykład z piłkarzy biorą kibice, trudno też uwierzyć w to, że nic z tym nie można zrobić. Ostatnio mocno niecenzuralni stali się kabareciarze, którzy wypełniają jedną piątą telewizyjnych ramówek. Tu liczy się oglądalność, więc bawią pospólstwo, które słysząc nieparlamentarne słówka, śmieje się do rozpuku. To oczywiście dużo łatwiejsze, niż wymyślanie finezyjnych skeczów opatrzonych błyskotliwą puentą.
Strażnicy miejscy z Rybnika zasłynęli tym, że w swojej pracy wspomagają się niewielkimi kamerkami. Nie miałbym nic przeciwko temu, by używali również dalekosiężnych mikrofonów i wlepiali mandaty tym, którzy np. klną wniebogłosy na kąpielisku Ruda czy na rynku. Na rynku jest zresztą monitoring z mikrofonami, więc w razie potrzeby materiał dowodowy byłby pod ręką. W ten sam sposób karałbym pseudoartystów z telewizji. Wulgaryzmy, owszem są środkiem językowej ekspresji, ale gdy się ich nadużywa, o żadnej ekspresji nie ma już mowy. Gdy chamieje język, chamieje również sam człowiek, a może na odwrót...
Komentarze