Dycki bierecie łod swoji babeczki kartka ze tym, co trza przimiyść ze sklepu, ale eli wy wszystek, co tam stoji kupicie, a niczego niy przepomnicie abo źle niy przeczytocie, a potym mocie w doma musztarda zamiast margaryny, abo piyńć flaszkow mlyka, boście we dwóch sklepach kupili? Ta łostatnio rzecz tyż mi sie już jedyn roz przidarziła!
Mój chopeczek tyż rod nakupuje, dycki mi godo: po co momy po jedna rzecz jechać łoba autym, jak jo na kole to wszystek gibko łobskocza! Roz żech mu napisała, coby kupił pietruszka, ale mój chopeczek niy doł se pozor, jak tako jarzina wyglondo i kupił cosikej, co było dugi, biołe a miało konsek zielonej nacie, yno ze do zupy to sie niy godziło, bo to rzepa była. Zjedli my jom na wieczerzo ku chlebie, bo momy jom radzi, a zupa warziłach dziepiyro na drugi dziyń, jak żech se sama poszła do sklepu.
Chopu łod kamratki pietruszka pomyliła sie ze marekwiom a kupił aż cołki kilo. Co boroka Cilka miała śniom robić, dyć by i to na miesionc abo na dłuży stykło, a za tyn czos by ta pietruszka zgniła, bezto my erbowali poła!
To samo je, jak mocie cosikej prziniyść ze zegrodki i zdo sie wom, że to znocie, mom prawie?
Tak ze dwa lata nazod, mój chop był nawiydzić familijo we Busku. Tam ci istni mieli wielgaśno szklarnia, kaj piastowali łogorki i jak łon jechoł nazod, nasuli mu do miecha ze piytnoście kilo. Piykne były, zieloniutkie a świyże, niy co te suszki u nos we sklepach! Jak przijechoł ze tom robotom, to jo niy była do niczego zdatno. Miałach angina a szterdziyści stopni goronczki i mój chopeczek padoł, że do se rady som! Wyparził kamionkowy garniec, podle moji instrukcyji przirychtowoł zalywa a poszeł na zegrodka po liści łod krzonu. Jak za pora dni było mi lepi, chciałach se wzionć tako modo kiszono łogorka, ale tego jeś niy szło, taki było łoszkliwe! Zaroz żech sie go spytała, co doł do tych łogorkow?
– Jak to co? No przeca liści łod krzonu! Podź sy mnom na zegrodka, zaroz ci pokoża…ale to niy był krzon, yno koński szczow!
Komentarze