Wilijo jak u naszej starki

– Ale niy byda wajać – padałach se – zamiast tego, nawarza grzibowej zupy ze lnianym siemiyniym, bo jom tyż nasi w doma radzi jedzom!
Mak łońskigo roku tyż był niyzemlety! Nasz piekorz już tego niy robi ze dwa lata, bo bezmała mu sie to niy łopłaco! A tyn chop ze naszyj drogi, co to robił ostatnimi czasy, umrził na podzim, a jo nic ło tym niy wiedziała, bo mało po sklepach łaża a ze kumoszkami, co wszystek wiedzom, sie niy widuja. Jednako tyn mak trza było wyrychtować, bezto żech go uprażiła a zemleła trzi razy na flajszmaszynie, ale kepsko to wyszło, szkoda godać!
Momy jeszcze makutra po starce, ale tyj miski, to jo sie wiyncy niy chyca! Yno roz za modu dałach sie nabrać na tako robota: bez trzi godziny trziłach tyn mak, a łon dali wyglondoł tak samo. Potym rynce mie tak bolały, że niy poradziłach ani do gymby łyżkom trefić!
Przi wieczerzy ujek Stanik, co sztyjc sie go gupoty trzimajom, pytoł sie, eli my, baby tym mak zymbami gryzły! Ciotka Zynia sie na tako godka rozciepała a zaroz mu sie łodżarła, że było by i szkoda gybisa, coby gryź mak do takigo huncwota! Haja wisiała we lufcie, ale nasza wnusia zaczła śpiywać kolyndy i wszystek sie uspokoiło!
Pogański krupy zamiast bronotne, były biołe, bo yno łuskane we naszym łosiedlowym sklepie mieli, za to zołza była dobro, bo ze samych prawokow i ani kapki niy łostało na drugi dziyń.
Kapry, pangi, mintaje a kajjaki harynki sie w migu ze talyrzow potraciły!
Moczka tyż wszyskim gościom smakowała i myśla, że nojlepszy mi wyszła ze cołkigo wilijnego jodła! Yno ujek Stanik zaś wynokwioł, co starka do ni mandli niy dowała!
Wiycie roztomili, że jo se niyroz tak myśla, że teroz sie już tak niy do nawarzić, jak za czasow naszych starkow, bo świat sie troszka zmiynił i jodło tyż!

1

Komentarze

  • anonim Wilijo.... 03 stycznia 2015 16:30Mocie recht,Grymlino-swiat sie zmienil-yno te wspomnienia nom zostaly-i moczka!

Dodaj komentarz