Świynto Ślonskij Godki w Radlinie: Wielu ludzi robi naprawdę wiele, żeby śląska mowa nie zaginęła.
Kilka godzin trwał Dzień Mowy Ojczystej w Radlinie. Były występy na scenie, stoisko z książkami po śląsku i o Śląsku, był także czas na rozmowy przy szolce kawy. – Świynto Ślonskij Godki tak nam się udało, że w przyszłym roku też je organizujemy. Na stałe wejdzie do naszego kalendarza – zapowiada Tomasz Miler, dyrektor Miejskiego Ośrodka Kultury w Radlinie. O ile wśród publiczności przeważali ludzie starsi, to już na scenie występowali głównie młodzi. – I to jest najpiękniejsze, że właśnie młodzi troszczą się o zachowanie śląskiego dziedzictwa – dodaje dyrektor Miler.
Publiczność doskonale bawiła się podczas jednoaktowych przedstawień "Szcziga" oraz "Karlus niy z tyj ziymi", a już podczas monodramu "Rajcula warzy" wręcz nawiązała kontakt z aktorką, odpowiadając z widowni na jej pytania. – Jestem zachwycona radlińską publicznością, która potrafi świetnie się bawić, a to że po śląsku, to już mój zachwyt jest podwójny – mówi Alina Moś-Kerger, autorka tekstu"Rajcula warzy". Monodram przedstawia Joanna Wawrzyńska. Jest to monolog młodej Górnoślązaczki, która gotując śląskie potrawy (nawet żur z afrodyzjakiem!), opowiada różne historie: o życiu, o miłości. – Wszystkie te historie są prawdziwe, opowiadała mi je babcia – zaznacza Alina Moś-Kreger, która z zawodu jest reżyserem.
W śląskie klimaty wpisały się też dwa chóry: Słowacki z Biertułtów pod dyrekcją Agnieszki Patalong oraz chór Jadwiga z Radlina II prowadzony przez Ryszarda Uchera, z akompaniamentem Katarzyny Leśnik. Pierwszy z chórów wykonał utwory "Szła dzieweczka do laseczka" oraz "Przidź na ławka pod familok". Drugi z chórów zaśpiewał cztery utwory w opracowaniu Norberta Kroczka: "Stoi u wody", "Zachodzi słoneczko", Bez woda, koniczki" oraz "Listeczku dębowy". Imprezę współorganizowały Ruch Autonomii Śląska oraz Stowarzyszenie Osób Narodowości Śląskiej.
Komentarze