Nasze Mamulki
Jak wszyjske tukej miarkujecie sōm we moju jedne gody, ô kerych niy idzie przepōmnieć. Je ci to dyć „Dziyń Matki”, Mamulki, Mamuśki, Mameczki, Muter i jak tam jeszcze kery bydzie ci to mianowoł. We tyn dziyń trza chocioż roz haltnōńć, wybrymzować a lajstnōńć Ônym jake blumy, tytka maszkytōw i podeptać, tam kaj na nos na isto niy poradzōm sie doczkać, kaj zowdy je plac przi stole, kaj zowdy nōm przajōm, choby my byli i nojsrogsze ôchyntole.
Wiycie, keryś mōndry pedzioł, co naszo dōmowina, naszo rajn chałpa, nasz dōm i pomiyszkanie, to na isto niy sōm yno ściany, gipsdeki i deliny. To sōm na isto posmorszczane kej rozinki, pieczki usiotane rynce naszyj Mamulki. Tam trza tyn kusik na te posmorszczane ôd roboty rynce dać i jeszcze piyknie, szykownie podziynkować za ta utropa, za te storanie bez cołki żywot. I niy godejcie mi, iże przi tym cołkim tyraniu za złociokōma moge być knap ze czasym, eli możno zaboczyć ô Tyj, kero nos na tyn świat wykludziōła i na ludzi wyrychtowała.
Geszichty ô godach matki siyngajōm czasōw downych, fajrowali je już we starożytnyj Grecyje. We srogij zocy mieli tyż te gody we Rzymie bo fajrowali gody boginki Cybele, kero tyż dō nich bōła mamulkōm bogōw. I już wtynczos fajrowali te gody we moju. Już we nowożytnych czasach wele 1600 roka we Angliji pocznōła sie ceremōnijo fajrowanio Maminyj Niydzieliczki. Bōło to zowdy we szczworto niydziela Srogigo Postu.
Nō, tōż wszyjskie we szczwortek dwadziestego szōstego trefiōmy sie u naszych roztomiłych mamulek!
Komentarze