Łod Godów aż do Trzech Kroli

Rano jak było zima a cima, to sie jeszcze we łożku pod pierzinom poleżało, za to łojcowie na wonglu uszporowali, bo sie łogiyń we piecku abo zieleźnioku skłodało niyskorzi. Zaroz było śniodani (ale yno jedne) a potym my radzi wybzli na sonki abo pokełzać na stow. Wtynczos sie drugigo śniodanio niy robiło, yno łobiod troszka pryndzy, ale mamulka musiała prziciepnońć pora zimiokow, bo dziecka były wygłodniałe jako wilki! Mój tatulek, co był synym łod fesztra, to sie ze taki godki dycki śmioł, a padoł, że kartofli wilk by se ani fest niy pojod, bo łon miynso mo rod! My nikedy tyż by radzi zjedli miynso, ale wtynczos bez zima sie miynso u nos warziło na łobiod yno roz abo dwa razy we tydniu! Bez lato było czyńści, bo były kokotki, co łojcowie uchowali. Moji nojlepsze latowe jodło to było blumkol (ze naszyj zegrodki) świyże zimioki ze pola za chałpom a kitko ze kokotka. Mniam! A wiycie czymu jeszcze do dzisio przaja? Chocio miynsa je teroz doś, to jo se choć roz we tydniu zrobia zecaj na boczku, downi tyż żech miała jajca rada, bo przeca swoji były, prosto ze kurnika, a teroz musza po nich deptać do kamratki, co jeszcze kury chowie po starymu: ziorka dostowajom a po placu lotajom. Anich sie niy łobejrzała, jak żech łod tyj zimy uciykła, ale zaroz ida nazod! We wieczor troszka sie po wieczerzy przi żeleźnioku posiedziało, aż łojcowie wszystek gowiydź łodbyli a pozamykali, a potym przi petronelce (sztrom był, ale yno przi głownej drodze), my śpywali kolyndy a kantyczki, czasym troszka porzykali, a potym my berali a berali, nikedy aż do połnoce! Tatulek dycki piyknie łopowiadoł ło lesie, kaj sie wychowoł, a mamulka czytała nom roztomańte bojki ze ksionżek, co pożyczała we bibliotyce.
Teroz łojcowie ni majom do dziecek czasu, a jo bych łogromnie chciała, coby sie chocioż na kwilka wróciły te czasy jak żech była bajtlym, a nasze wnuki mogli sie podziwać jak kejś ludzie żyli!

Komentarze

Dodaj komentarz