Ło poetach – wierszokletach i wiośnie

Nikerzi sie nos czasym pytajom: jako to babeczki robicie, że wiersze piszecie, abo kaj to mocie we gowie uskłodane? Insi zaś godajom tak: Jobych tak niy poradził (niy poradziła)! Musza wom wyzdradzić jedna tajymnica: Wy jeszcze niy wiycie, że to umicie!!!
Chcecie przepis jako łostać poetom abo poetkom?
Isto kozdy snos mo inakszy, ale jo moga Wom pedzieć, ło moim: Nojprzod to sie trza nauczyć dziwać na tym świat, co je wele nos. Terozki je ku tymu prziwilijo, bo praje prawo wiosna prziszła, a już za pora dni wszystek (pola, łonki, zegrodki, lasy a parki) bydzie sie zielynić! Pokożom sie piyrsze kwiotki na łonce, a na placu u somsiadow piyrsze taśki a pilontka abo maluśki kurczoczki. Slonko zaświyci, a radzi bydziecie na lufcie przebywać a wasze dziecka a wnuki sfami! Jak sie tak nauczycie dziwać, to już mocie poła sukcesu! Teraz to se weźcie jaki heft a dugopis a wszystek se zapiszcie! Niy starejcie sie, że to niy bydzie do rymu, bo teroz wiersze bez rymu tyż sie pisze! Za kwila docie pozor, że przileciały ptoki, a jak bydziecie chcieli dowiedzieć sie, co to za jaki ptok śpiywo na waszej płonce abo na krzoku przed familokiym, to już żeście som na dobrej drodze! Ani sie niy obejrzycie, jak Wos bydzie ciongło do pisanio,
a kożdy nowy wiersz bydzie lepszy łod zeszłego, to Wom moga zagwarantować! Potym styknie sie yno opowożyć a przijś ku nom do Klubu a posuchać, co my tam piszymy, a za jakiś czos sami, bez proszynio mom swoji wiersze poczytocie! Niy musicie sie gańbować, bo kożdo snas tak zaczynała. Najgorzi je zaczońć, a potym to już leci z gorki!
Roz za czos nom te wiersze wydrukujom we miejskim wydawnictwie, abo ksionżka se dziołchy same dajom wyrychtować, a potym to je piykno pamiontka, a podaronek na urodziny do cołki familiji a znajomkow. Jak kery ni mo rod drukowanio, to sie chociaż wnukom może pokwolić, że wiersz poradzi napisać! Jo se myśla, ze piyknie być poetom, a Wy?

Komentarze

Dodaj komentarz