Utopek we dzisiyjszych czasach

Bez latowe feryje przijechała ku nim wnuczka ze Warszawy, a zaroz fest sie napolyła na rajtowanie na koniu, bo konsek łod nich je tako mało stadnina i tam szło tego konia pożyczać. Tyn chop, co te konie mioł, padoł Zuzce, coby sama niy jeździła po lesie a kole stawu, bo tam jakiś karlus dziołchy goni! Frelka przileciała ze ciepłym ku starce, ale łona nic ło tym niy wiedziała, a potym i prziszło do gowy, że tyn chop robi se szpasy ze modych, miastowych frelkow, bo kejś godali, że we tym stawie utopek siedzi! Co by sie starka niy starała, Zuzka dobrała sie ze Basiom – cerom łod somsiadow i wszyndy jeździły we dwie. Roz pojechały na stow i szturały po krzokach, łoroz patrzom, a tak ze 50 metrow łod nich woda we stawie sie zawarziła, a wyloz śni jakiś umazany chop, a lyg se na stary pniok, co leżoł we krzach wele dymbu, isto chciał sie łopolać? Dziołchy sie niy wylynkały, yno ze ciekawości chciały podyńś troszka bliży. Liczyły na to, że go poznajom, ale koń łod Basie zarzoł. Tyn istny na nic niy czekoł yno zrobił ynta do wody, aże mu sie biołe połrzitki zaświyciły, a kajś sie stracił! Dziołchy niy czekały na to, co bydzie dali, yno wsiadły na konie, a kalupym przileciały do dom. Na drugi dziyń przijechoł kamratczyn ziyńć a ze jejim starym poszli zawachować na utopka! Siedli we krzach a isto połek mieli, bo potym godali, że łoni nic a nic niy widzieli, a flaszka po nojlepszej, kamratczynej nolewce we krzokach łostała! Wyzdradzili ich somsiadowe synczyska, co jom do skupu przismyczyli, a wszyskim rozprowiali kaj jom znodli. Na trzeci dziyń tyn utopek ze stawu pogonił staro Kwolczyno, co przed połedniym siano grabiła na łonce. Tyn gizd lecioł za niom aże na plac! Babie tak sie rynce trzynsły, że ledwie dźwiyrze zaparła! We wieczor kamratczyne chopy poszli na policyjo. Komyndant sie ze tego, co godali śmioł, ale potym posłoł dwóch modziokow! Łoni znodli we lesie szałas a badki na krzoku, ale utopka niy chycili!

Komentarze

Dodaj komentarz