Dzisio, tak do ôdmiany bydzie tako piykno, a fest znano u nōs na Ślōnsku godka, co we nimiecki werzyji je ô psioku, a po naszymu ô kocie.Do starki, co miała willa na wsi przijechała wnuczka Margitka.
Szesnoście lot było tyj dziołsze i już karlusy za niōm zaglōndały i możnej kery, ta historyjo ze tym kotym wymajstrowoł. Starka ze Margitkōm wylazły roz po śniodaniu na wyranda a tam na kōnszczyczku jakiś szmatki leżało cosikej taki małe, mryngate, kudłate a ôgrōmniście piszczało. Starka bryli niy miała, bezto niy poradziyła rozeznać, co to je. Margitka wziyna te stworzyni do rynki a uwidziala, że to je maluśki kocik, a pokozała go starce.
– Cosikej takigo! – dziwowała sie paniczka ze wille. – My mōmy yno kocura, a kocury przeca sie niy kocōm!
Margitka chciała, coby tyn kocik u nich ôstoł. I tak trefiył ôn do starczynej wille, a wszyjcy, co tam miyszkali mianowali go „Cosikejtakigo” i te miano sie do niego przilepiyło! Podwiela bōł maluśki niy bōło ś nim starości, ale potym, jako to dycki robiōm kocury, nauczōł sie smykać, bezto trza było dać na niego pozōr! Jedyn roz tyn rojber nawiydził badycimer, a skrōł sie pod wannōm . Wiedzioł, że jak sie tam fest pary narobi, to trza potym ōkno ôtworzić, a to mu w sōm roz pasowało! Wtynczos kōmpała sie Margitka, a dała pozōr, co kocur wyskoczōł bez ôkno. No, to ôna zaroz poleciała za nim! Jak była na siyni, ôbleciała jōm zima, to sie kapła, że je niy ôbleczōno! Jednako czasu niy bōło na taki rzeczy, bezto chyciyła ôbroz, co wisioł na ścianie a nim sie ze przōdku przikryła. Wyleciała na drōga, a pytała sie ludzi, co tam przechodziyli, eli widzieli „Cosikejtakigo”. Kożdy gupie machy strzyloł, ale prowda godoł, że niy widzioł! Dziepiyro jedyn starzik ji padoł:
– Idźcie do dōm dziołszko, boście sōm sago, gańba wōm potym bydzie!
Margitka pojrzała na sia i dała pozōr, że sie yno samōm rōmōm przikrywo, bo we nocy tyn zocny ôbroz, co w ni bōł, złodzieje wyciyni, a ukradli! Bezto już sie nic wiyncy niy pytała, yno strzelyła do dōm, a tam beczała do wieczora, po jedno ze gańby, a po drugi za tym gupim kocurym, co sie straciył! Było już dobrze po dwanostej, kej cosikej zadropało na dźwiyrze. To Cosikejtakigo sie znod! Minył miesiōnc, a Cosikejtakigo ôkociył sie we koszyku na wyrandzie, a jak myślicie, co padała starka jak znodła małe kociki? Mocie prawie: – Cosikej takigo!
Komentarze
Do Wszyjskich Czytelnikow
Słownik gwar śląskich( autorzy: B. i A. Podgórscy) uznowo za tak samo ważne słowa: cosi, cosik a cosikej, to teroz roztomili już wszyjstek wiycie i ni ma sie ło co bić!
Grymlino,
ni ma co sie starać jednym słowym. Jo nie żyja z godanio, ale tak se kombnuja, że może źleście to napisali. Jakby było: "widzieliście cosik kej takigo? -"widzieliście kiedyś coś takiego", to by mie po oczach tak nie bodło i zaros wiedziałabych o czym piszecie. Piszecie, bo szkryflać znaczy całkiyem coś inkszego.
Do cosik
Dziynkuja Wom paniczko za łodpowiydź, byda sie musiała tyn zainteresować, a spytać sie ludzi, co sie tym zajmujom zawodowo. Nikedy taki malutki slowo narobi wielkich starości, bo kożdy godo jako pamiynto. Pozdrowiom serdecznie.
Pani Grymlino,
jeżech z Rybnika a moja godka się wyrobiła kaś między Kwalowicami a Jonkowicami i tak tam godały moje starki i wszyscy kierych znałach. Teraz mieszkom z drugigo końca miasta i dali sie godo, że może cosik by sie zmaszkieciło, cosik mie w szczewiku gniecie....
do
Witom, niy wiym eli som żeście chop abo baba, bezto niy wiym jako Was pomianować,wyboczcie. Za komyntorz dziynkuja, a co do godanio a pisanio, to jeszcze we naszyj ślonski godce żodnych pisanych zasadow ni ma, bezto kożdy godo a szkryflo jako chce i to je fajne! U nos w doma a u naszych somsiadow ze Żorow rodym godali dycki cosikej, drugo somsiadka, co boła ze Świyntochlowic zaś godała "cosi", a paniczka Rozała, co boła łod Gory św. Anny godała "co"(jo bych tak co zjadła), teroz modzi godajom "coś". Jako widać nasza godka sie zmiynio, a to znaczy, że porzad żyje. Taki je moji zdani, a Wy se możecie godać inakszy, ale rada bych sie dowiedziała skond żeście som. Pozdrowiom Wos serdecznie.
Jakie cosikej??
U mie w doma godało sie i godo "cosik". Pani Grymlino, mie sie zdo, że coś fest cudaczycie z tym godaniem.
Tutaj dodasz i opłacisz
ogłoszenie drobne
do Tygodnika Regionalnego
NOWINY »
SPRAWDŹ, TO NIGDY NIE BYŁO ŁATWIEJSZE!
Przeglądaj ogłoszenia drobne »
Motoryzacja » Nieruchomości » Mieszkania » Lokale » Handel » Usługi » Finanse » Zdrowie i Uroda » Turystyka » Nauka » Praca » Szukam pracy » Zwierzęta » Podaruję » Różne »
- Łukasz Dwornik: Pieszy nie jest święty
- Piotr Masłowski: Cały ten syf
- Mirosław Górka: Wielkie oczy
- Łukasz Kohut: Imagine
- Łukasz Dwornik: Rezerwa
- Wiela mosz braterstwa
- Woda downi a dzisio
- A zaś mōmy Wielgi Tydziyń
- Do kupy abo przedsia
- Dwa świynta do kupy
- Nocnice znad leśnego stawu
- Dlaczego w żorskich lasach nie ma węży cz. 2
- Dlaczego w żorskich lasach nie ma węży
- W tym domu coś straszy cz. 3
- W tym domu coś straszy cz. 2
- I kogo Pan w tym swoim komentarzu pyta o sprzątanie? Pisałem poniżej,...
- Wiadomo zbliżają się wybory a więc chcą się przypodobać. Po wyborach...
- Pan ,który pisze ten komentarz pochodzi chyba z ostatniej wsi zabitej...
- Pewnie muzułmańscy imigranci ze swoimi rumakami.
- Auto jechało szybciej niż działało myślenie u kierowcy.
- Emerytura górnicza a praca pod ziemią
- Renta po zmarłej żonie
- Renta czy emerytura? Co lepiej wybrać?
- Z renty na emeryturę
- Renta rodzinna dla syna i żony
- Urlop ojcowski
- Urlop a praca na wyjeździe
- Urlop a pierwsza praca
- Ile wynosi odprawa emerytalna
- Zakres obowiązków pracownika
- Wielka radość i trochę żalu
- Szkaciorze w europejskim srebrze
- Szkaciorze, na ME w Wiśle celujcie w złoto!
- Skatowy puchar posła Krząkały
- Podwójny skatowy memoriał
Reklama w portalu
Kontakt z działem reklamy
Katalog firm
2018 © Tygodnik Regionalny NOWINY