Do wypieku barankw / Grymlino
Do wypieku barankw / Grymlino

We Wielgi Sztwortek szło sie rano do kościoła na mszo a potym we wieczōr na adoracyjo. Ōd tego dnia sie tyż już ze chałpy nic niy wydowało ani niy pożyczało, choćby niy wiym jak kery błagoł! A wszyjstek bez te marchy, co krowōm mlyko ôdbiyrały. Na to se trza było dać pozōr! Jak gospodorz wbiōł widły do ziymie na pojstrzōdku placu, to sie niczego boć niy musioł, tam ône niy przichodziyły.
We Wielgi Piōntek rano bōła ôstatnio Drōga Krziżōwo, a potym to już ôstała yno adoracyjo przi Bożym Grobie. Farorz wysłōchoł jeszcze ôstatnich spowiedzi, ale fest potym buczoł na wielgich grzysznikōw, co ôdkłodajōm wszyjstek na ôstatni driker. We tyn dziyń do dzisio sie msze niy ôdprawio, ani niy komunikuje. Niy zwōni sie tyż zwōnami bez cołki Piōntek a Sobota, bo Pōnbōczek leży we grobie. Nojwiyncy z tego uciechy majōm dycki te gizdy – ministranty. Lotajōm wele kościoła ze takimi drzewiannymi klapaczkami a robiōm przi tym ôgrōmnie wielgi larmo, ale tako to już je ta nasza tradycyjo!
We Wielgi Piontek wczas rano ludzie szli sie dcki umyć do rzyki abo do stawu, coby być zdrowy a szwarny bez cołki rok. My ze bracikiym tyź lecieli na stow Głymboki Dōł, co go już dzisio ni ma.Po maluśku prziszoł czas na Wielgo Sobota. Dycki przed połedniym farorz świynciył jadło. Ludzie niyśli do kościōła wielgi kosze, bo świyncōnego musiało styknōnć na cołki dwa dni świōnt. Ze boku we kościele stoł taki wielgi waszkorb, a ludzie dowali tam, co tam kery mōg ze jodła. Po połedniu farorz to rozdoł biydnym na świynta.
We wieczór świynciło sie dycki woda a ôgyń. Wtynczos ôd poświyncōnego ôgnia zapolało sie tyn dłōgi palmowy sztil. Ś niego po Wielgi Nocy robiyło sie krziżyki a wbijało po rogach pola, coby grad pola niy wybiōł, a coby wiela sie na nim urodziyło.
Na te Świynta Wielkanocne życza Wōm Roztomili, wiela bogosławiyństwa ôd Ponjezusa Zmartwystałego, naszym dzieckōm – bogatego Zajōnczka, a frelkōm – fest mokrego Śmiergustu!

Komentarze

Dodaj komentarz