Grziby do rechtora

Dziecka ze Szoszowōw a Piekucza (dzisio to sōm żorski sołectwa) chodziyły do szkoły we wedlejszyj wsi, co sie mianowała Warszowice. We jejich wsi (Baranowice) tyż bōła szkoła, ale do nij bōło tak samo daleko, a jeszcze szkolorze musieli by iś bez las, kaj bezmała straszyło, bezto woleli bez łōnki wandrować ku Borkōm a Mizerōwu. A potym ze tamtymi dzieckami szli kupōm ku Warszowicōm. Mōj tatulek – synek ze Piekucza ôgrōmnie rod spōminoł tamte downe, dobre czasy, chocioż musioł deptać do szkoły a nazod po ôziym kilometrōw. Ale tak to już we żywocie je: jako dycki mo ôn swoji dobre i złe strōny! Dziecka ôgrōmnie sie boli warszowskigo farorza, co mioł we szkole lekcyje religie. Ôn bōł doś ôstry, a dycki se zapamiyntoł łebōnia, kery mu co wywiōd, a potym ścinki niy żałowoł. Jednako nojgorszy bōł jedyn rechtōr, co kajś ze Polski do Warszowic prziwandrowoł. Tyn chop niy mōg ściyrpieć, jak kery godoł po naszymu! Sztyjc wszyjski dziecka poprawioł, a jak to niy pōmōgło, to walōł ścinkōm po pazurach. Godoł, co ôd tego szkolorze lepszy wszyjstek zapamiyntajōm, a gibcy sie nauczōm i ani sie niy spodzioł jako mu to zapamiyntali!
Te wiynksze synczyska gibko prziszli na to, co jejich panoczek rod zbiyro grzyby. Bezto padali se, co prawie znodli ta prziwilijo, coby sie na panoczku pōmścić, za te bici po rynkach. We wrześniu zaczła sie szkoła i kożdy dziyń dziecka szli bez łōnki pod Baraniokym, a tam bōło połno grzibōw. Jeszcze przed naukōm starsze synczyska nazbiyrali samych prawokōw i pōłprawokōw, a Francik ze siōdmej klasy sjon koszula a zawiōnzoł rynkowy. Tak zrobiyli miyszek na te grziby, co chcieli dać rechtorowi. Mōj tatulek, co wtynczos chodziył do drugij klasy znod rychtik wielgigo, zdrowego prawoka, co mioł kapa jako ôbiadowy talyrz i chcioł im go tam dociepnōnć, ale Francik padoł tak: – My tego grziba tymu gizdowi niy dōmy! Tym grzibym mu sie pōmszczymy! – wrzasknōł synek i zaroz ze tym wielgim grzibym straciył sie we nojbliższych krzach, ale za kwilka bōł nazod, bezto żodyn sie niy pytoł, co tam robiōł.

Ps. A jak chcecie wiedzieć, co bōło dali, poczytejcie se moja godka za tydziyń!

Komentarze

Dodaj komentarz