Co wiemy o utopkach?

Gdzie można było spotkać utopki?

Utopki pojawiały się w okolicy stawów, rzeczek i innych cieków wodnych, a także w pobliżu większych kałuż. Bytowały też w pobliżu mostków na rzekach i strumieniach, na mieliznach i łachach wodnych, a także na powalonych pniach zatopionych w wodzie. Czasem zwyczajnie zamieszkiwały szuwary i skupiska tataraków. W dzień ukazywały się rzadko i raczej tylko po to, żeby zwabić i utopić dzieci (np. utopek z Jejkowic). Za to w nocy pozwalały sobie na więcej. Wciągały do wody osoby nietrzeźwe albo zbłąkanych podróżnych, wykazując przy tym iście diabelski spryt. Odwiedzały też wiejskie zabawy lub popijały piwo w karczmach (np. utopek z Paniów).

Jak wyglądały utopki?

Były to osobniki niskiego wzrostu. Nosiły czerwone kapoty i takież czapeczki. Według jednych opowiadających ich czapki podobne były do szlafmycy, zaś według innych do popularnych kiedyś wśród chłopów magierek zw. też czapkami węgierskimi. Wystarczy przywołać opowieść pana Bogdana Dzierżawy z rybnickiego Wielopola. Jednak nie wszystkie utopki lubiły czerwień. Niektóre z nich ubierały się na zielono i zieloną miały też twarz. Często przybierały też inne postaci – zwierząt i przedmiotów, nie wyłączając postaci ludzkiej, ale nawet wtedy nie były zbyt urodziwe, choć w kilku opowieściach to się im udało. Mogły też przybrać postać prawie każdego zwierzęcia, za wyjątkiem gołębia i baranka, które były symbolami boskimi. Najczęściej jednak wcielały się w psy i konie. Rzadko ukazywały się w postaci wielkiej żaby siedzącej na moście albo w postaci toporka (lub siekiery) rąbiącego podpory tegoż mostu. Przybraną postać ludzką utopki mogły zachować jedynie do północy, potem musiały wrócić do swojej mizernej postury, co bardzo przeszkadzało im w zalotach do wiejskich dziewcząt, które chętnie bawiły się na zabawach znacznie dłużej niż do północy.
Utopka można było rozpoznać po wodzie cieknącej z jego ubioru. Niektórzy opowiadający wspominali, że krople wody sączyły się z lewego rękawa, inni twierdzili, że raczej całe jego ubranie było wilgotne. Podobnie było z miejscem, na którym siedział (utopek z Paniów).

Dlaczego utopki zalecały się do wiejskich dziewczyn?

Podobno oprócz utopców płci męskiej istniały też „utopcule”, ale było ich niewiele, więc nie każdy utopek mógł zdobyć żonę w swoim świecie, stąd te liczne wyprawy na wiejskie zabawy. Podobno utopcule były bardzo brzydkie, ale opowieści o tym, że one też bywały na wiejskich zabawach i bardzo podobały się wiejskim chłopakom wyraźnie temu przeczą.

Inne ciekawostki dotyczące utopków poznacie, drodzy Czytelnicy za tydzień, a może w międzyczasie sięgnięcie do moich starych opowieści?

Komentarze

Dodaj komentarz