Po naszymu

Miyndzy nami geologami

Ludziska se dycki myślōm, że geȏlog, co na grubie robi, to musi być chop, a tu sie idzie ȏszydzić!

Kajżeś to kupiyła?

Tak sie mie spytała moja kamratka Krysia, jak mie potkała na „starych Żorach”. Nojprzōd jo sie niy kapła ȏ co ji idzie, ale za mōmynt dałach pozōr, że ȏna sie dziwo na moja jakla.

Jo mojimu tatulkowi porzad przaja!

Jo porzad mojimu tatulkowi przaja, chocioż go ni ma s nami bez trzidziści lot. Dycki spōminōm, jako przi mie twardo stoł, a niy doł mi żodnej krziwdy zrobić! Jedinie, co gupoty niy podpiyroł!

Jako sie ȏbrōnić przed posuchōm

Styknie yno se spōmnieć łōński rok, kej nōm ta posucha fest poszkodziyła. Jak bez zima śniega ni ma, a na wiosna niy popado, to posucha być musi! – tak dycki godoł mōj starzik, co bōł fesztrym, a mioł...

Nasze roztōmiłe bajtle

Poczōntkym czyrwnia kożdego roku nasze roztōmiłe bajtle majōm swoji świynto. Do szkoły trza iś, jak tyn jejich dziyń wypadnie beztydziyń, ale uczyć sie niy trza! Bo we szkołach sōm akadymije a wystymp...

Być mamulkōm

Być mamulkōm to je prawe powołani! Jo żech dostała ôd Pōnbōczka kupa talyntōw, bo maluja i pisza, uszyć tyż cosik poradza, rada warza a pieka, ale moim nojważniyjszym powołaniym bōło ôstać mamulkōm!...

Szkolno wycieczka

Ôstatnimi czasy wiela klachōm bez telefōn ze jednōm kamratkōm, co kejś uczyła sie we licyum pielyngniarskim we Rybniku. Ôna je już kupa lot na pynzyji, ale jeszcze wiela poradzi doradzić we tych dzisi...

Ôn sztajgowoł fest wysoko!

Jak żech miyszkała z ôjcami na "starych Żorach" mieli my takigo sōmsiada, co isto musioł być troszka starszy jak mōj tatulek, a Lojzik bōło mu na miano.

Dziyń handlowca

Poczōntkym lutego dycki ôbchodzymy świynto tych wszyjskich ludzi, co im godōmy po naszymu : przedowocze. To sōm te ludzie, co niy yno we sklepach, ale tyż we roztōmańtych "salōnach" robiōm.

Ulubione potrawy Marka Szołtyska

Gdyby ktoś odwiedził mnie w Wigilię i spojrzał na zastawiony stół, mógłby odnieść wrażenie, że to wyjątkowo uboga rodzina. Na stole bowiem oprócz opłatków zobaczy tylko pięć potraw: smażonego karpia, ...

Kery mioł prawie?

Isto se spōminocie, że we 70 a 80 latach prziszła ku nōm ze zachodu moda na peruki i kożdo baba chciała se tako kupić! A były roztōmańte: czorne, blōnd, ryszawe, ze dłōgimi w...

Zachciywny ôsioł

Roztōmiłe dziecka, dzisio bydzie ekstra dō Wos staro bojka ślōnsko ze morałym, ale tym wielgim przeczytać tyż niy zaszkodziy! We jednyj wsi żyli starzik a starka. Niy mieli dziecek, be...

Ôjcowski starości

Moje znajōmki dłōgo dziecek niy mieli, ale jak babie bōło już kole sztyrdziyści lot, ôroz poczuła sie przi nadzieji. Jeji chopeczek ôd tyj radości praje zgupioł! Kupowoł ji...

Jak rybak oszukał Śmierć

Ta rzecz sie wydarziła pod kōniec 50 lot we jednyj wsi kole Nysy, kaj miyszkoł przociel ôd moji ōmy. Postawiyli tam nowo szkoła, a pod kōniec latowych feryji mieli sie do ni sk...

Kery się we Zmarzłych narodziył

Ludziska dycki godali, że kery sie we Zmarzłych narodziył , mioł taki sōm zimny charakter jako jego patrōny! Cosik we tym musiało być, bo jo poruch takich ludzi znała, a nikerych żech we fa...

Ôbiecano prymijo

Jedna baba miała ôgrōmnie porwałego chopa. Dycki robioł, co chcioł a kiej chcioł, nigdy sie ś niôm do przodku niy ugodoł. Teroz tyż mioł dostać wielgo prymijo we robocie i prziszło m...

Jako je ze tōm ekologijōm?

Jak sie na tyn świat podziwōm, to se myśla, że ni ma aż tak dobrze, jako my se to przedstawiōmy! Za te pora ôstatnich lot, to ludziska nauczyli się zortować śmieci, ale porzad sō...