Ôgrōmnie wielgo gańba

 

Po naszymu

 

Ô jednej moji kamratce ludzie godali, że to je dziołcha ôbeszło, a wszyjstek spływo po ni jako woda po gynsi, ale to niy była prowda, chociaż ôna tako twardo udowała! Wybrały my sie rōz na ôdpust do sōmsiedni wsi. Jo se jako dycki wyrychtowała czorno kecka a wybiglowano bioło bluzka, ale kamratce sie to niy widziało, bo ôna zamiarowała sie wystrojić! Krōm piyknych szatōw ôblykła se lajbik ze szpickami a taki same galotki.

Tyn lajbik pasowoł ji dobrze, ale te galotki to na ni fest wisiały. Podle mie trza było troszka gumin ukrōcić, a wszyjstek by grało, ale kamratka padała, że ni mō na to czasu, bo na cug za niyskoro przidymy i tak to ôstało. Połaziły my po cołkim ôdpuście. Ôna tam isto keregoś szukała, chociaż mi sie nic niy przyznała. Dziepiyro wele szisbudōw sie ji gymba troszka ôśmioła, jak sie podziwała na trzech synkōw, co ze boku przistanyli, jak jo se chciała strzelić do tarcze. Tyn chop ze szisbudy zrobił wielgi ôczy, ale niy padoł, że ni mōga, yno pokozoł mi flinta, padoł, że tu je lufa, strzylać mōm do tarcze, a niy po ludziach i cobych niy zaczła pryndzy, aż ôn sie skowie!

Te synczyska zaroz sie zakłodali eli do tyj tarcze trefia i troszka im ślypia wylazły, jak chop ze szisbudy mi pogratulowoł. Yno kamratka była cosikej niyrada, bo te synki zagadywali potym do mie, a niy do ni. Szły my już na cug do dōm, kej kamratka ô cosikej zakopła a była by lizła, jak dłōgo, jak bych ji pod parza niy chyciła! Te frechowne synczyska zaroz sie wele nos znodli a wołali: Te, ryszawo, majtki żeś straciła!

Kamratka ôdkopła na bok swoji piykne, szpickowe galotki i synczyskōm sie ôdżarła: Gupcy żeście sōm, to jakoś szmata leżała! – a szła dalij. Potym, jak my już siedziały we cugu, to sie rozbeczała, bo ji tych galotkōw było żol, że tak marnie przepadły i sie kaj po krzach pōniywiyrajōm. Przeca ôna cołki rok szporowała, coby se tyn lajbik a galotki kupić!

Ôd tego czasu my sie niy widziały, dziepiyro łońskigo roku my sie na jubileuszu szkoły potkały, a stare czasy pospōminały. Jo sie ji uskargowała, że mi sie fajne ślōnski tymaty pokōńczyły, a ôna sie ôśmioła a padała: Jeszcześ ô mojich galotkach niy napisała...

Ano, zdorzo sie, że nōs kery zagańbi, ale czasym to paść na sia narychtujymy sami!

GRYMLINO

1

Komentarze

  • Elisabeth Pani Grymel!!!! 16 sierpnia 2017 22:31to jest unmyjglich,ze wom sie tymaty pokonczyly.mom nadzieja,ze zas cos na beztydzien znojdziecie.....

Dodaj komentarz